Αμφίκλεια: Πως οι Πρόσκοποι (ξανά) έσωσαν τον Παρνασσό!

Η φύση για έναν Πρόσκοπο είναι το δεύτερο σπίτι του. Από την ηλικία των 7 ετών την μαθαίνει, την ανακαλύπτει, την εξερευνά. Την αγαπά. Τη φροντίζει. Την νοιάζεται.

Βράδυ της 10ης Ιουλίου 2019.

124 Πρόσκοποι και Οδηγοί, μικροί και μεγάλοι φιλοξενούνται στην προσκοπική κατασκήνωση «Δημήτρης Ραν Αλεξάτος» στην Περδικόβρυση. «Λυκόπουλα» και «Ομάδες» από το 41ο Σύστημα Αμπελοκήπων, το 2ο Γλυφάδας, το 6ο Ακροπόλεως και  «πουλάκια» από περιοχές της Αττικής, έχουν «στρατοπεδεύσει»  στο πανέμορφο δάσος. Σκηνές, υπνόσακοι, καραβάνες, πυξίδες, αυτοσχέδιες «μπαγκαζιέρες» και ατέλειωτες δράσεις.

Το βράδυ της Τετάρτης και αφού η κάθε ομάδα έχει ολοκληρώσει τις δραστηριότητες της, έχει απολαύσει το φαγητό της και έχει τακτοποιήσει τα πράγματα της, απολαμβάνει τον ύπνο της. Οι φωνές και η χαρούμενη φασαρία που επικρατεί όλη την ημέρα, έχουν ήδη δώσει τη θέση τους, στην ηρεμία και τη σιωπή.

Ο καιρός όμως έχει διαφορετικές διαθέσεις. Αργά το βράδυ, περασμένα μεσάνυχτα μπουμπουνητά σπάνε την ησυχία και αστραπές  φωτίζουν τον ουρανό.

Η νυχτερινή βάρδια των βαθμοφόρων, που ξέρει να διαβάζει καλά τα σημάδια της φύσης, περιπολεί και παρατηρεί τον ουρανό αλλά και όλη την περίμετρο του δάσους μέχρι την άκρη του ορίζοντα. Οι κεραυνοί, τους έχουν θέσει σε επιφυλακή και ετοιμότητα.

Μέχρι που ένας κεραυνός σκάει στο δάσος και αμέσως ξεκινάει η φωτιά. Χρειάστηκαν ελάχιστα δευτερόλεπτα μέχρι ο βαθμοφόρος που εντόπισε το συμβάν να ειδοποιήσει την Πυροσβεστική Υπηρεσία και τον Αρχηγό του Κατασκηνωτικού Κέντρου Βαλεντίνο Μαντζούτσο και εκείνος με τη σειρά του, τον Λουκά, τον φύλακα της Κατασκήνωσης και τους υπόλοιπους βαθμοφόρους και όλοι μαζί να τεθούν στη διάθεση των αρχών.

Την ίδια στιγμή στην Π/Υ σήμαινε συναγερμός με τους πυροσβέστες να τρέχουν για την κατάσβεση της φωτιάς σε ένα δύσβατο σημείο με πυκνή βλάστηση από έλατα και μαύρα πεύκα.

Άμεσα κινητοποιήθηκε επίσης η Περιφέρεια αλλά και η νέα Δήμαρχος Αμφίκλειας Αθανασία Στιβακτή.

Αν και η φωτιά είχε ξεσπάσει σε αρκετή απόσταση από το κατασκηνωτικό κέντρο, η ευθύνη των βαθμοφόρων για τις ζωές τόσων ανήλικων παιδιών, επέβαλε το αυτονόητο. Την άμεση μεταφορά τους σε ασφαλές σημείο προκειμένου να διανυκτερεύσουν μέχρι να σβήσει και η τελευταία φλόγα. Άλλωστε με τη φωτιά, δεν παίζει κανείς…

Η δημοτική αρχή κινητοποίησε τρία λεωφορεία που έφτασαν άμεσα στην κατασκήνωση. Οι βαθμοφόροι ξύπνησαν τους μικρούς κατασκηνωτές τους ενημέρωσαν για την πυρκαγιά και τους ζήτησαν να ετοιμαστούν για να μετακινηθούν στην Αμφίκλεια.

Ισως φαντάζεστε πως ειδικά τα μικρότερα παιδάκια φοβήθηκαν…. Αλλά όχι. Είναι Πρόσκοποι.

Ουάου! Περιπέτεια! Φώναξαν όλα μαζί, μαζεύοντας ταυτόχρονα σε χρόνο μηδέν, τον υπνόσακο, την καραβάνα και το παγούρι.

Εκείνη ήταν η στιγμή που ξεκίνησε και το σχέδιο εκκένωσης που πάντα υπάρχει έτοιμο σε κάθε κατασκηνωτική προσκοπική δράση. Οι κινήσεις συντονισμένες, με απόλυτη ηρεμία και τάξη. Και κάπως έτσι, κατέληξαν αργά τη νύχτα, αξημέρωτα, στο γήπεδο του σχολείου της Αμφίκλειας. Άπλωσαν τους υπνόσακους στη σειρά και το πρωί που ξύπνησαν για να απολαύσουν το πρωινό – κέρασμα της δημοτικής αρχής, δεν σταματούσαν να σχολιάζουν την «περιπέτεια». Στις 10.30 το πρωί και αφού η φωτιά λόγω και της βροχής είχε σβήσει, μεταφέρθηκαν ξανά με λεωφορεία στη βάση τους για να συνεχίσουν τις δράσεις, τα παιχνίδια και τις εξερευνήσεις τους. 

Τι θα είχε συμβεί αν το τηλεφώνημα στην Π.Υ είχε αργήσει;

Κανείς δεν θέλει να φανταστεί πόση έκταση θα είχε πάρει η φωτιά στον καταπράσινο Παρνασσό αν είχε χαθεί χρόνος. Μα ευτυχώς, όλα έγιναν άμεσα και απόλυτα συντονισμένα.

Δεν ήταν όμως η χθεσινή, η πρώτη φορά, που η περιοχή του Παρνασσού σώζεται από φωτιά λόγω των Προσκόπων. Αντίστοιχο περιστατικό είχε συμβεί το 1978 όταν μεγάλη πυρκαγιά είχε ξεσπάσει και απειλούσε το γεμάτο βλάστηση βουνό. Τότε μάλιστα, ένας από τους προσκόπους που ειδοποίησαν την Π.Υ και βοήθησαν στο έργο της πυρόσβεσης ήταν….ο γνωστός μετεωρολόγος – Πρόσκοπος Τάσος Αρνιακός. Τα οχήματα της πυροσβεστικής είχαν χρησιμοποιήσει σαν βάση τους το προσκοπικό κέντρο, όχι μόνο σαν «στρατηγείο» της επιχείρησης αλλά και για να εφοδιάζονται με νερό για την κατάσβεση της πυρκαγιάς.

Και βέβαια, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στη συμβολή των προσκόπων στη φονική πυρκαγιά στην Αττική, πέρυσι το καλοκαίρι. Μια φωτιά που βίωσαν από απόσταση αναπνοής εκατοντάδες παιδιά που βρίσκονταν στις κατασκηνώσεις της Νέας Μάκρης.

Όλα αυτά τα παιδιά, από την τρυφερή ηλικία των 7 ετών, μαθαίνουν όχι μόνο να αγαπούν και να απολαμβάνουν τη φύση. Αλλά και να την προστατεύουν. Να την αντιμετωπίζουν με σεβασμό και υπευθυνότητα. Όχι μόνο όταν υπάρξει κίνδυνος αλλά κάθε μέρα. Για να μην υπάρξει κίνδυνος..

Πόσο σπουδαίο ακούγεται αυτό, σε μια εποχή που ήδη βιώνουμε τα αποτελέσματα της καταστροφής του πλανήτη μας!

«Να αφήσουμε τον κόσμο μας λίγο καλύτερο από ότι τον βρήκαμε…» έλεγε ο Baden Powell. Ας το κάνουμε πράξη!