Δύο Πρόσκοποι παρέλαβαν εκ μέρους των κατοίκων της Λέσβου το βραβείο «John McCain για τον Ηγετικό Ρόλο σε Κοινωφελές Έργο

Περισσότερα για το έργο των Προσκόπων της Λέσβου εδώ

Cindy McCain
- Κυρίες και κύριοι εκ μέρους του Halifax International Security Forum, εμένα προσωπικά και του αποβιώσαντος συζύγου μου John McCain, που το βραβείο αυτό έχει το όνομά του, ευχαριστούμε τους πολίτες της Λέσβου που μας υπενθυμίζουν ότι όλοι είμαστε παιδιά του Θεού και ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το μίσος και ότι μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο απ’ ό,τι τον βρήκαμε. Είναι τιμή μου να σας απονείμω αυτό το βραβείο. Παρακαλώ ελάτε στο βήμα…
Γ. Σβωρός
- Η Λέσβος, το νησί μας, είναι ένα όμορφο νησί στο Αιγαίο πέλαγος. Ότι γεννηθήκαμε σ’ αυτό ήταν ευλογία Θεού, γιατί όπως λέει και ο ποιητής, μόλις εξαφανισθεί από τον ορίζοντα του ταξιδιώτη,  “είναι σαν να εγκαταλείπει ολόκληρο τον γνωστό κόσμο”.
Ξ. Κουκούτας
- Μεγαλώσαμε και γίναμε ενήλικες περπατώντας στις παραλίες και στα βουνά της πατρίδας μας, γνωρίζοντας την απ’ άκρη σ’ άκρη. Αγαπήσαμε αυτό το κομμάτι γης και τους ανθρώπους της. Τους ανθρώπους που εκπροσωπούμε με τιμή εδώ σήμερα μπροστά σας.
Γ. Σβωρός
- Εμείς οι άνθρωποι της Λέσβου έχουμε χιλιόχρονη ιστορία… μια από τους προγόνους μας ήταν η γνωστή ποιήτρια Σαπφώ που 800 χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού εξυμνούσε με τα ποιήματά της το δικαίωμα της διαφορετικότητας και το δικαίωμα της επιλογής. Αλκαίος ένας άλλος πρόγονος μας έγραψε για το δικαίωμα των ανθρώπων να ορίζουν την ζωή τους. Πιττακός ο Μυτιληναίος, ένας εκ των 7 σοφών, ρύθμιζε με τη λογική όλα τα πράγματα που λαμβάνουν χώρα μέσα στη δημοκρατία.
Επομένως, σ’ αυτό το νησί ήταν λογικό να ριζώσει το δέντρο της δημοκρατίας… το δώρο των Θεών στους ανθρώπους το δέντρο της ελιάς…
Ξ. Κουκούτας
- Εμείς οι άνθρωποι της Λέσβου, ιστορικά, καταγόμαστε από την προσφυγιά … οι παππούδες μας ήλθαν σαν πρόσφυγες στο νησί από τα απέναντι παράλια του Αιγαίου πελάγους. Πριν λίγες μέρες η υπόλοιπη ανθρωπότητα γιόρτασε τα 100 χρόνια από το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, για εμάς ο εκείνος ο πόλεμος δεν τερματίστηκε το 1918 αλλά 4 χρόνια αργότερα … τον Σεπτέμβριο του 1922, με την καταστροφή της Μικράς Ασίας, που έφερε 1.2 εκατομμύρια πρόσφυγες στην Ελλάδα … Είμαστε εγγόνια προσφύγων και εγγόνια ανθρώπων που βοήθησαν πρόσφυγες.
Γ. Σβωρός
- Το 2015 όταν έφτασαν τα πλοία των προσφύγων που κυνηγήθηκαν από τον πόλεμο, οι άνθρωποι της Λέσβου αποφάσισαν ότι καθήκον τους είναι να μην τους αφήσουν αβοήθητους, λίγη τροφή, στεγνά ρούχα, ένα ποτήρι πόσιμο νερό, παιχνίδια για τα παιδιά ήταν ένα χέρι βοηθείας μέχρι η παγκόσμια κοινότητα να είναι έτοιμη να δράσει.
Ξ. Κουκούτας
- Αυτά τα πράγματα ήταν που δώσαμε εμείς… αυτά που θεωρήσαμε προφανές απαραίτητα στο τόπο γεννήθηκε η ιδέα της φιλοξενίας του Ξένιου Δία… και όπως η Βίβλος αναφέρει ότι ο Χριστός μπορεί να βρεθεί στον ξένο που φιλοξενείς.
Γ. Σβωρός
- Ήταν αυτά που προσφέραμε εμείς οι Πρόσκοποι της Λέσβου. Όλοι μας ενεργήσαμε βάσει των αρχών της Ελληνικής Προσκοπικής Κίνησης ώστε να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση και των επιπτώσεων που είχε στην τοπική κοινωνία.
Ξ. Κουκούτας
- Όταν ο αριθμός των προσφύγων αυξήθηκε δραματικά στο τέλος του καλοκαιριού του 2015 και σχεδόν 700.000 πρόσφυγες πέρασαν από τη Λέσβο, οι Πρόσκοποι της Λέσβου θεώρησαν καθήκον τους να δράσουν ενάντια στα σημάδια ξενοφοβίας και ρατσισμού που άρχισαν να εμφανίζονται στην τοπική κοινωνία.
Γ. Σβωρός
- Για το λόγο αυτό βοηθήσαμε τον Δήμο Λέσβου να ανακαινίσει δημόσιους χώρους και χώρους φιλοξενίας προσφύγων. Πρόσκοποι απ’ όλη την Ελλάδα ταξίδεψαν με δικά τους έξοδα στη Λέσβο για να βοηθήσουν.
Ξ. Κουκούτας
- Η προσπάθεια αυτή συνεχίστηκε και το 2016 με δραστηριότητες ειδικά για τα προσφυγόπουλα στα διάφορα σημεία φιλοξενίας τους στο νησί. Ήμασταν εκεί όταν προσάραξαν οι βάρκες στις παραλίες, για να στήσουμε σκηνές, να συλλέξουμε και να μοιράσουμε φαγητό σε όσους είχαν ανάγκη. Παίξαμε με τα παιδιά των προσφύγων ατελείωτες ώρες ενώ παράλληλα προσφέραμε υποστήριξη στους τοπικούς παράγοντες προσπαθώντας να βρούμε τρόπους αντιμετώπισης των αρνητικών επιπτώσεων της κρίσης και συντελέσαμε στην διατήρηση της συνοχής της τοπικής κοινωνίας.
Γ. Σβωρός
Από την Λέσβο στείλαμε ένα μήνυμα αλληλεγγύης στα δοκιμαζόμενα παιδιά των εμπόλεμων περιοχών που βρίσκονται εγκλωβισμένα σε παραμεθώριες περιοχές και στρατόπεδα προσφύγων. Επίσης, είμαστε περήφανοι για την αποφασιστικότητα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ηθικών αρχών που την διέπουν.
Ξ. Κουκούτας
Και τώρα είναι η ώρα, κοιτάζοντας πίσω να κάνουμε μία αποτίμηση των όσων πετύχαμε. Έτσι βρισκόμαστε ενώπιόν σας για να παραλάβουμε το βραβείο που απονείματε στους κατοίκους της Λέσβου και σε όλους τους πολίτες που στάθηκαν αλληλέγγυοι στην προσπάθειά μας να βοηθήσουμε τους σκληρά δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας.
Γ. Σβωρός
Είμαστε ευγνώμονες που προσωπικότητες που έχουν την δυνατότητα να επηρεάζουν τους ηγέτες αυτού του κόσμου δεν μας ξέχασαν. Θα θέλαμε να κλείσουμε με έναν στίχο από το ποίημα του βραβευμένου με Νόμπελ συντοπίτη μας Οδυσσέα Ελύτη.
Ξ. Κουκούτας
“Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη εσύ δοξαστική
Μη παρακαλώ σας μη
μη λησμονάτε τη χώρα μου”.
Σας παρακαλούμε μην λησμονήσετε το νησί μας, μην λησμονείτε τους ανθρώπους του. Είμαστε ακόμη εκεί και αγωνιζόμαστε μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Μην μας ξεχάσετε.