Τα παράνομα προσκοπικά περιοδικά της κατοχής

Αρκετά προσκοπικά περιοδικά (πολυγραφημένα η χειρόγραφα) κυκλοφόρησαν την περίοδο της Κατοχής και κυρίως από τις ομάδες που λειτούργησαν στην Αθήνα Εξαίρεση αποτέλεσε το περιοδικό της ενωμοτίας "Φοίνιξ" της Ζακύνθου που κυκλοφόρησε εκτός Αθηνών.

Το περιοδικό"Φοίνιξ" της 3ης ομάδος Αθηνών.

Ο Μηνάς Λαμπρινίδης, Αρχηγός της 3ης Ομάδος Προσκόπων Αθηνών γράφει"[i]: «Μαθαίνω από τον Λεωνίδα Γαλάνο Λαμπίρη, ότι λειτουργούσαν κρυφά από τους κατακτητές και άλλες  προσκοπικές ομάδες εκτός των Αθηνών, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη και στη Μυτιλήνη. Τότε με το Συμβούλιο Τιμής της ομάδας μας αποφασίσαμε την έκδοση ενός μυστικού περιοδικού τον "Φοίνικα" για να συνδέσουμε τις ομάδες μεταξύ τους». Το περιοδικό αυτό μοιραζόταν από το χρυσοχοείο του Γαλάνου στην οδό Περικλέους σημείο συνάντηση και «διέλευσης» όλων  των προσκόπων των Αθηνών. To πρώτο τεύχος του περιοδικού εκδόθηκε τον Ιούλιο του 1942. (Σώζονται στη Βιβλιοθήκη του ΣΕΠ τα τεύχη 2-10)

"Εμείς και Σεις" (το περιοδικό των Γλάρων της Ομάδας Τάγκα) Πολυγραφημένο δεκαπενθήμερο με πρώτο τεύχος στις 8/9/1943. (Σώζονται  4 τεύχη)

Περιοδικό της ενωμοτίας "Φοινίκων" της Ζακύνθου

Από τις σελίδες του περιοδικού διαβάζουμε την καλή πράξη των Χριστουγέννων του 1943: «Με τη συνείδηση μας ελαφριά,  ότι κάνουμε έτσι ένα καθήκον ανθρωπιστικό και τίποτα παραπάνω, δουλεύουμε με ενθουσιασμό γι' αυτή την καλή πράξη που μας ξεχωρίζει από όλους του νέους της κοινωνίας. Μαζεύτηκε η ξυλεία αλλά υπάρχει ένα αλλά. Γεννάται τώρα ζήτημα ευρέσεως εργαστηρίου. Νέες δυσκολίες γνώμες, απόψεις, διαφωνίες. Τελικά παίρνεται η απόφαση το εργαστήρι θα γίνει στην κουζίνα του "αετού" Αμ έπος αμ έργον.

Λάβετε θέσεις. Κάτσε εδώ Μπαγκήρα. Γεράκι κούνησε τα πόδια σου με παρενοχλείς. Τελικά επέρχεται ηρεμία και το τσούρμο αρχίζει την εκτέλεση των εργασιών.  Σφυριά, τανάλιες, κατσαβίδια, πλάνες,τρυπάνια βρίσκονται σκόρπια στο πεδίο της μάχης.[...] Όποιος δεν έζησε για λόγο μέσα στους προσκόπους είναι δύσκολο να καταλάβει τη φασαρία το θόρυβο τις φωνές όταν οι πρόσκοποι γίνονται μεγάλα παιδιά.[...] Ο αετός βρίσκεται σε άλλους κόσμους καθώς φαίνεται ότι σκέπτεται κάτι μεγαλοφυές. "Θα φτιάξουμε στίχους" και σαν νέα "Ιλιάδα" σκαρώνουμε το ποιηματάκι:

                           Μια μέρα του Δεκέμβρη, κάποιοι φίλοι με καρδιά,                                                                                                 πήγαν να ετοιμάσουν, κάτι για τα μικρά.

Μια κουζίνα μετατρέπουν, σ΄ εργαστήρι παιχνιδιών,                                                                                                                                               και δουλεύουν τραγουδώντας, με τον ήχο των σφυριών.

ότι φτιάχνουν θα το δώσουν, μυστικά και με χαρά,                                                                                                                                      το χαμόγελο να φέρουν ,την ελπίδα στα παιδιά.

Σαν καλοί πού ναι προσκόποι, είναι πρώτοι στο καλό,                                                                                                                    έτοιμοι να θυσιαστούνε , και δεν θέλουν φχαριστώ.

Το καθήκον μόνο κάνουν, έτσι απλά προσκοπικά,                                                                                                                                  την υπόσχεση τηρώντας, και τον Νόμο τους πιστά.»