Για τον Αρσάκ (Ιστορίες κατοχής στην Κέρκυρα)

Tου Γιώργου Καγκουρίδη.

Ασκώθηκε από το κρεβάτι του και βγήκε όξω πριν να φέξει. Από τον προμαχώνα τ’ Άη Θανάση έβλεπε από τη Γαρίτσα μέχρι το Παντοκράτορα και ακόμα πιο πέρα από τα Λεύκη μέχρι το Στενό. Έψαχνε να δει μην έρχονται πάλι. Είχανε να φανούνε από την προπερασμένη Παρασκευή το βράδυ. Την ώρα που η Προσκοπική Χορωδία έψαλλε στον Άγιο βαρήσανε δυο συναγερμοί. Ήτανε κι ο Κώστας με το Σπύρο, του Προσκοπικού Συνεργείου τση Ρολίνας, ανεβασμένοι στ’ άγαρμα του Κόντε Νάνε και βαρούσανε με τσι σάλπιγγες ν’ ακούσει ο κόσμος πως έρχονται τ’ αεροπλάνα, να τρέξει στα καταφύγια. Τον Άγιο δεν τον πιάνανε ποτέ οι μπόμπες!

Ευτυχώς τίποτα… 

Ξαναμπήκε μέσα. Σκέφτηκε να φάει εκείνη τη φέτα το ψωμί που την άφηκε χθες το βράδυ στη μοσκιέρα αλλά ξανάπε «δεν πεινάω».

Η μάνα του στρώνιζε. Θα σκωνόταν σε λίγο, άσενα τη φάει αυτή…

Ντύθηκε. Έβαλε το προσκοπικό του πουκάμισο με το σήμα τση χορωδίας και τη γαλάζια γραβάτα του Αρχηγού. Φόρεσε από πάνου το κουστούμι του το μαύρο, το καλό, το διπλό πετο, και κατηφόρισε στη Ρολίνα. Ήθελε να το φορεί το πουκάμισο αλλά στη Ρολίνα είχανε μαζευτεί αυτοί τση Νεολαίας κι ήπρεπε να προσέχει…  

Ξημέρωσε μια ηλιόλουστη μέρα, 20 τ’ Απρίλη,Κυριακή του Πάσχα, Λαμπριά.

Σήμερα θα ψάλανε εκεί, στα υπόγεια τση Ρολίνας,όπου μετά τον πρώτο βομβαρδισμό τση Πόλης η εκκλησιά των Ταξιαρχών του Καμπιέλου γκρεμίστηκε από τσι μπόμπες και από του Ασώτου λειτουργούσε στη Ρολίνα και ψάλανε εκεί οι πρόσκοποι με τη χορωδία τους. Σήμερα δε θαρχόντανε ο Αρίστος ο Μοναστηριώτης, ο μαέστρος, και θα διεύθυνε ο ίδιος.

Οι χορωδοί ήρθανε νωρίς. Ήτανε συνεννοημένοι να πούνε πως θα κάνανε πρόβα αλλά θα κανονίζανε για την εκδρομή στο Γαστούρι. Το λέγανε από μέρες.

Οι συνεννοήσεις γίνανε με κάθε προφύλαξη. Από πάνου ήτανε το Απόσπασμα τση Παθητικής Αεράμυνας και η ΕΟΝ, που όπου ήτανε οι προσκόποι τώρα είχε στρογγυλοκαθήσει αυτή!

«Οι Ταξιάρχες» γέμισαν από μερικούς που χάσανε τα σπίτια τους στους βομβαρδισμούς και τώρα μένανε όπως-όπως στη Ρολίνα και κάτι άλλους από τα Φορτιά.

- Χριστός Ανέστη!

- Αληθώς! ο Κύριος!

- Χριστός Ανέστη και στα παιδιά μας, στους στρατιώτες μας που θυσιάζονται υπέρ βωμών και εστιών.

- Καλή τους ώρα και να γυρίσουν όλοι γεροί.

Την ίδια ώρα, πολύ μετά το έμαθε, κάποιος υπέγραφε στην Αθήνα τη συνθηκολόγηση με τσου Γερμανούς.

Τη Δευτέρα, 28 Απρίλη του ’41, οι Ιταλοί κατέλαβαν την Κέρκυρα.

Σιγά τσου κοκορόφτερους! Τσούξερε από το ’23 που πρωτόρθανε σαν κατακτητές και φύγανε άρον-άρον! Ναι καλά, που δε θα πήγαινε στο Γαστούρι…

Την Κυριακή, 18 Μάη του ’41, έγραφε στο Ημερολόγιο των Προσκόπων:

Εκδρομή εις Μπενίτσες (πέραν του χωρίου, οίκημα διαμονής Καρσιάν). Συμμετέσχον από της εσπέρας του Σαββάτου κατασκηνώσαντες οι: 1. Γιαννάτος Σπ. 2. Τσίπης Σπ. 3.Καρσιάν Σ. 4. Μάνεσης Γ. 5. Καρσιάν Β. Το πρωί της Κυριακής προσήλθεν και ο Γεν. Αρχηγός (στολή όχι προσκοπική ακόμη). Το απόγευμα διέλευσις από το κτήμα Μάνεση και μετάβασις εις μικρόν νεκροταφείον εκκλησίας Αγίου Ιωάννου (κάτωθεν χωρίου Γαστούρι) όπου ο τάφος του Προσκόπου Καρσιάν Αρσάκ, θύματος του πρώτου βομβαρδισμού των Ιταλών κατά της πόλεως Κερκύρας την 1^ην Νοεμβρίου1940 (τραυματισθείς απεβίωσε τη 5-11-40). Κατάθεσις ανθέων επί του τάφου υπό του Αρχηγού παρόντων απάντων ως ανωτέρω αναφερθέντων, ως και της παρεπιδημούσης εν Κερκύρα Οδηγού εξ Αθηνών δίδος Ντορίτας Βλαχοπούλου.

- Επιφυλασσόμεθα, Αρσάκ, τη μεγάλη ώρα που ο Θεός θα σημάνει και που ο κόσμος ολόκληρος την περιμένει, να σου φέρουμε το θερμό προσκοπικό μας χαιρετισμό, με όλους τους Προσκόπους.

                                                                                                                                                      Ο Αρχηγός

                                                                                                                                                Σπυρίδων Ν. Μπάνος

 Σημειώσεις:

1. Προσκοπική Χορωδία: Από το 1935 η Προσκοπική Εξαφωνική Χορωδία ήταν η Χορωδία του Αγίου Σπυρίδωνος. Μέσω αυτής ο Σπύρος Μπάνος διατήρησε ζωντανό τον εν παρανομία Κερκυραϊκό Προσκοπισμό από τη διάλυσή του (19-11-1939) μέχρι την απελευθέρωση της Κέρκυρας (9-10-1944).

2. Ρολίνα: Πρώην καζίνο, πρώτη προσκοπική λέσχη από το 1915.

3. Άγαρμα Κόντε Νάνε: Ο ανδριάντας του Ιωάννη Καποδίστρια στην Πάνω Πλατεία.

4. Στρωνίζω: Στριφογυρίζω.

5. Καμπιέλο, Φορτιά: Συνοικίες της Πόλης της Κέρκυρας.

6. Μοσκιέρα: Το φανάρι, αεριζόμενη μικροαποθήκη τροφίμων.

7. Μπενίτσες, Γαστούρι: Χωριά της Κέρκυρας.

8. Προσκοπικό Συνεργείο Ρολίνας: Οι Πρόσκοποι ήταν οργανωμένοι σε Συνεργεία γειτονιών για παροχή κάθε δυνατής  βοήθειας.

9. Ήπρεπε: Έπρεπε.

* Στην εικόνα το σήμα της προσκοπικής μπάντας του Αγ. Σπυρίδωνα.