13ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Φόρουμ & 41ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Συνέδριο: Το χρονικό μια αξέχαστης περιπέτειας!

Ήταν Κυριακή και το ρολόι έδειχνε 4 το μεσημέρι ενώ το ημερολόγιο 6 Αυγούστου. Είχα μόλις επιστρέψει από την κατασκήνωση με την Ομάδα και προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι θα με περίμενε σε λίγες ώρες... Σε λιγότερο από 3 ώρες έπρεπε να πάω στο αεροδρόμιο ώστε να προλάβω την πτήση για Κωνσταντινούπολη και από εκεί να πάω την επόμενη για το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν! Μετά από ένα γρήγορο καφέ καλωσορίσματος και παράλληλα αποχαιρετισμού με τους κολλητούς, φορτώθηκα και άφησα την Αθήνα πίσω μου. Το 13ο Παγκόσμιο Φόρουμ Νέων μαζί και το 41ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Συνέδριο ήταν μπροστά μου!

Προσγείωση στο Μπακού τα ξημερώματα και τρίωρη  αναμονή στο αεροδρόμιο μαζί τον Φελίπε από τη Βραζιλία, τον Μανόλο από την Ισπανία και τον Ομάρ από την Υεμένη για να πάρουμε το λεωφορείο των διοργανωτών που θα μας μετέφερε στην πόλη της Γκαμπάλα, όπου και θα διεξαγόταν το 13ο Παγκόσμιο Φόρουμ Νέων. Μπορεί να γνώριζα για πρώτη φορά τα παιδιά αλλά ήδη αισθανόμουν οικεία, ήδη αισθανόμουν ανάμεσα σε φίλους, σε αδερφούς. Μας ένωνε το μαντήλι γύρω από το λαιμό μας και μια κοινή προσδοκία. Να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο.  Φτάνοντας στην Γκαμπάλα και στον χώρο του Φόρουμ συνειδητοποίησα για πρώτη φορά το μέγεθος και τη σημασία αυτού του μαγικού γεγονότος. Πάνω από 300 νέοι και νέες Πρόσκοποι απ’ολο τον κόσμο είχαν μαζευτεί προκειμένου να συζητήσουν, να προβληματιστούν, να προτείνουν, να ονειρευτούν, να πιστέψουν και να δράσουν. Να δράσουν ώστε να επιλύσουν τα σημαντικότερα θέματα και προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Κίνησή μας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στο επίκεντρο όλων των εκπαιδευτικών σεμιναρίων και διαδικασιών που θα ακολουθούσαν εκείνες τις τέσσερις μέρες, ήταν τα θέματα της Ατζέντας του Παγκόσμιου Προσκοπικού Συνεδρίου. Θέματα που αφορούσαν τον στρατηγικό προγραμματισμό της Κίνησης για την επόμενη τριετία καθώς και το πως θέλουμε να κινηθεί ο Προσκοπισμός γύρω από τομείς όπως η εκπαίδευση , τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του Ο.Η.Ε (SDG’s) κ.α. Στόχος του Φόρουμ ήταν, μέσω της ολομέλειας των εκπροσώπων κάθε χώρας (youth delegates),  να περάσουμε γραπτές προτάσεις και τροποποιήσεις στα παραπάνω θέματα ώστε να τα μεταφέρουμε μαζί με την τελική Διακήρυξη του Φόρουμ στο Παγκόσμιο Προσκοπικό Συνέδριο που θα ακολουθούσε. Επιπλέον, ιδιαίτερα σημαντική ήταν και η εκλογή των έξι νέων «Youth Advisers», οι οποίοι θα δρούσαν συμβουλευτικά ως εκπρόσωποι των νέων Προσκόπων (<25) στην Παγκόσμια Προσκοπική Επιτροπή (World Scout Committee) για τα επόμενα τρία χρόνια, μέχρι το επόμενο Φόρουμ και Συνέδριο.

 Οι ρυθμοί του φόρουμ απαιτητικοί, αλλά πέρα από τις εργασίες δεν έλειπε και η διασκέδαση! Τελετή έναρξης με παραδοσιακούς αζερικούς χορούς αλλά και...beatboxing, «Αζερική βραδιά» με παραδοσιακά εδέσματα και τραγούδια, συναυλίες αλλά και φυσικά η διεθνής βραδιά με όλες τις αποστολές να προσφέρουν εδέσματα από τον τόπο τους, ήταν όλα μέσα στο πρόγραμμα. Φυσικά, η ελληνική ελιά, η μαστίχα, αλλά και το...συρτάκι δεν έλειπαν από τη διεθνή βραδιά!

Μετά από τέσσερις μέρες δουλειάς, εντάσεων, προσπάθειας αλλά πάνω απ’ολα συνεργασίας και συναδέλφωσης, ανάμεσα σε νέους Προσκόπους από κάθε γωνιά του πλανήτη, το Φόρουμ έφτασε στο τέλος του. Η καρδιά γεμάτη από συναισθήματα και το μυαλό από παραστάσεις, ιδέες, γνώσεις και...όρεξη! Όρεξη για προσφορά! Δεν χωριζόμασταν ακόμα όμως με τα παιδιά, καθώς ό,τι καταφέραμε να κάνουμε στο Φόρουμ, έπρεπε τώρα να το μεταφέρουμε στο Συνέδριο που ερχόταν σε τρεις μόλις μέρες!

Μέχρι το Συνέδριο όμως είχαμε λίγο χρόνο για «χαλάρωση». Οι διοργανωτές είχαν επιφυλάξει ένα πρόγραμμα για εμάς, τους συμμετέχοντες σε φόρουμ και συνέδριο, ώστε να εξερευνήσουμε λίγο και τις ομορφιές του Αζερμπαϊτζάν. Το μπάνιο στην Κασπία ήταν κάτι το μοναδικό! Όμως η προσκοπική πυρά εκείνο το βράδυ στην  παραλία που μας ένωσε γύρω της και μας έφερε ακόμα πιο  κοντά - μια παγκόσμια αγκαλιά -  ήταν για εμένα το αποκορύφωμα του 13ου Παγκόσμιου Προσκοπικού Φόρουμ Νέων.

Η ημέρα για την έναρξη του Συνεδρίου έφτασε! Και μαζί με αυτή  και η ελληνική αποστολή!  Το πρώτο μέλημά μας η εγγραφή μας, γι’ αυτό και οδεύσαμε κατευθείαν προς το Baku Congress Centre, το Συνεδριακό Κέντρο όπου και θα πραγματοποιούνταν οι εργασίες του Συνεδρίου. Όταν το πρωταντίκρισα έμεινα άφωνος. Η αρχιτεκτονική, το μέγεθος και οι παροχές του κτιρίου με εντυπωσίασαν. Ήταν ξεκάθαρα ένα δείγμα της ανάπτυξης που σημειώνει το Μπακού, μια πόλη με έντονες αντιθέσεις αλλά με την δική της ξεχωριστή ομορφιά.

Οι ημέρες του Συνεδρίου κύλησαν γρήγορα. Το πρόγραμμα και οι ρυθμοί του ακόμα πιο απαιτητικά από αυτά το Φόρουμ. Συζητήσεις, προτάσεις, διαβουλεύσεις μεταξύ των 900 και πλέον εκπροσώπων των χωρών για το μέλλον της Κίνησης. «Φλέγοντα ζητήματα», όπως, το 8ο στοιχείο της Προσκοπικής Μεθόδου, η πνευματική διάσταση του Προσκοπισμού, η κοινωνική επίδραση (social impact) του Προσκοπισμού και η ποσοτικοποίησή της, οι εκλογές για τα μέλη της Παγκόσμιας Προσκοπικής Επιτροπής, οι εκλογές για τις χώρες που θα φιλοξενήσουν το επόμενο Παγκόσμιο Προσκοπικό Τζάμπορι, αλλά και τα επόμενο Φόρουμ και Συνέδριο, καθώς και το τριετές πλάνο του στρατηγικού σχεδιασμού της Κίνησης βρίσκονταν στο επίκεντρο των εργασιών του Συνεδρίου. Άλλωστε, το Συνέδριο αποτελεί ουσιαστικά τη Γενική Συνέλευση όλων των χωρών με Προσκοπισμό και η ατζέντα των θεμάτων δικαίως ήταν φορτωμένη! Παράλληλα «έτρεχαν» παρουσιάσεις από τις δράσεις διάφορων χωρών οι οποίες πραγματοποιήθηκαν την περασμένη τριετία. Σκοπός η ενημέρωση και η ανταλλαγή καλών πρακτικών και γνώσεων μεταξύ των Προσκοπικών Οργανώσεων. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει και η παρουσίαση της συγκινητικής προσφοράς των Ελλήνων Προσκόπων προς τους πρόσφυγες τις δύσκολες χρονιές που πέρασαν (η παρουσίαση και ενημέρωση δεν έλειψε βεβαίως ούτε από το Φόρουμ).

Αισίως μετά από 5 μέρες οι εργασίες του Συνεδρίου ολοκληρώθηκαν με επιτυχία. Μέσα σε ένα κατάμεστο και πολύχρωμο Congress Centre είχαμε καταφέρει να συνεργαστούμε, να προτείνουμε, να ψηφίσουμε και να σχεδιάσουμε όλοι μαζί το μέλλον της Κίνησής μας. Η εμπειρία του να γνωρίσω και να συνεργαστώ με άτομα από κάθε γωνιά του πλανήτη γίνεται για μένα πολύτιμο εφόδιο και παράλληλα οδηγός για την ζωή μου. Σε αυτές τις μέρες, τόσο του Φόρουμ όσο και του Συνεδρίου, κατάφερα και είδα τη «μεγάλη εικόνα» του Προσκοπισμού. Συνειδητοποίησα πως μέσα από τη διαφορετικότητά μας και αυτή την πανέμορφη ποικιλομορφία μας, προσπαθούμε όντως να αφήσουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο απ’ότι τον βρήκαμε. Αποχαιρετώντας το Μπακού και μαζί του τη Μάγκ, τον Φελίπε, τη Ντάνα, τον Έρικ, την Ταίς, την Αμάλ, τον Σάντερ, τον Αλεξάντερ και πολλούςάλλους φίλους, ένιωθα πραγματικά ευγνώμων που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετάσχω σε αυτό το σπουδαίο γεγονός. Ακόμα ένιωθα περήφανος που προσπάθησα ως «youth delegate»  να συνεισφέρω στις εργασίες του και στο οικοδόμημα του Φόρουμ και του Συνεδρίου. Πιστεύω ειλικρινά πως ο Προσκοπισμός έχει πολλά να προσφέρει στην κοινωνία τόσο σε παγκόσμιο όσο και τοπικό επίπεδο. Ο ρόλος του είναι πιο επίκαιρος από ποτέ.  

19 Αυγούστου και το ρολόι έδειχνε 09:30 το βράδυ. Επιστροφή στην Αθήνα.  Το 13ο Παγκόσμιο Φόρουμ Νέων και το 41ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Συνέδριο ανήκε στο παρελθόν. Ο δρόμος για την θετική αλλαγή μπροστά. Μαζί του και η εξεταστική του Σεπτεμβρίου...