Νικολέττα Ράλλη: Από τους Προσκόπους μου έμεινε να είμαι alert μονίμως!

Σε βλέπουμε συχνά στην τηλεόραση. Πως είναι να εργάζεται κανείς μπροστά στην κάμερα;

Η τηλεόραση είναι ένας μαγικός χώρος, όποιος πει το αντίθετο θα πει ψέματα. Απ’ την άλλη, όσο όμορφο κι αν είναι αυτό που φαίνεται να κάνουμε, είναι και μια πάρα πολύ δύσκολη δουλειά. Όταν εκτίθεσαι στην κάμερα είναι πιο δύσκολο γιατί σε ξέρει ο κόσμος. Για παράδειγμα, όταν είσαι παρουσιάστρια σε μια εκπομπή, οποιοδήποτε λάθος κι αν γίνει, δε θα φταίει η παραγωγή ή ο αρχισυντάκτης, αλλά θα την πληρώσει ο παρουσιαστής. Πρέπει να είσαι πολύ συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνεις, αλλιώς καλύτερα να μην το κάνεις καθόλου! Στην Ελλάδα, οι περισσότεροι αν τους ρωτήσεις τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν, απαντούν τραγουδιστές, ηθοποιοί, παρουσιαστές. Σημασία όμως έχει να το κάνεις επειδή το θέλεις κι όχι επειδή πιστεύεις ότι είναι δουλειά με φρουφρού κι αρώματα. Είναι μια δουλειά που πρέπει να αντιμετωπίζεται σοβαρά, όπως και κάθε δουλειά…

Σε ποιο μέρος μεγάλωσες;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα στην περιοχή του Γκύζη. Εκεί πήγαινα και Προσκόπους. Η καταγωγή μου είναι από την Πελοπόννησο. Εκεί πήγαινα κάθε καλοκαίρι για μπάνια, κλασικά στο χωριό μου τον Πλάτανο Αχαΐας.

Είπες ότι ήσουν Πρόσκοπος. Πότε και για πόσο καιρό;

Νομίζω ξεκίνησα στην Δ’ Δημοτικού μέχρι τη Γ’ Γυμνασίου.Ήμουν στο 7^ο Σύστημα Λυκαβηττού, που δεν υπάρχει πια γιατί χτίστηκε μια πολυκατοικία εκεί που ήταν… Πήγαινα κάθε Σάββατο, εκδρομές και όλα αυτά τα ωραία πράγματα. Σταμάτησα όταν θα πήγαινα στους Ανιχνευτές. Δεν ήθελα. Μου φαίνονταν πολύ adult η κατάσταση μετά. Το ήθελα πιο παιδικό. Γενικά είχα μεγάλη επιτυχία στην «καριέρα μου την προσκοπική»!

Για πες…

Τι να σας πρωτοπώ…! Πρώτα απ’ όλα ήμουν Ενωμοτάρχης στους Λέοντες. Είχε γίνει ψηφοφορία και βγήκα εγώ Ενωμοτάρχης! Μετά μας χώρισαν στα δύο γιατί έφυγαν κάποια παιδιά και γίναμε δύο ενωμοτίες από τρεις. Έτσι πήγα μεταγραφή στου Λύκους! Και στους Λύκους όμως πάλι Ενωμοτάρχης ήμουν! Μέχρι Αργυρό Βέλος θυμάμαι έφτασα. Είχα όμως όλα τα σήματα. Είχα τα τρία σήματα που έπαιρνες μετά το μεγάλο σήμα στις ερασιτεχνικές ασχολίες. Αυτά τα ‘ χα πάρει όλα!

Ποια είναι η ωραιότερή σου ανάμνηση απ’ τη ζωή στους Προσκόπους;

Έχω πάρα πολλές. Νομίζω όμως πως οι καλύτερες στιγμές με τους Προσκόπους ήταν τα νυχτερινά παιχνίδια. Τώρα, εσείς τα ξέρετε αυτά, γιατί αν τα πεις αλλού θα σε περάσουν για τρελό… Εμείς τότε ζούσαμε στον δικό μας κόσμο και μας άρεσε! Έχουμε πάει λοιπόν στο Αλεποχώρι κατασκήνωση. Ξαφνικά το βράδυ δεχόμαστε «επίθεση από θαλασσανθρώπους». Καταλαβαίνετε τώρα!... Γίνεται χαμός…Πρέπει να πάμε να βρούμε τους θαλασσανθρώπους, αλλά πρέπει να προσέχουμε γιατί μπορεί να έχουν μεταμορφώσει κάποιον από τους δικούς μας. Μάλιστα όλα αυτά χωρίς να έχουμε φακούς για να μην ξυπνήσουμε τα ζώα του δάσους… Παιδιά, το τι ποδοβολητό, το τι χαμός γινόταν, δεν υπήρχε! Αλλά πραγματικά νομίζω ότι τα παιχνίδια τα ομαδικά στις εκδρομές ήταν το καλύτερο. Τέλειες εμπειρίες, μοναδικές πραγματικά….

Πιστεύεις ότι ο Προσκοπισμός σε επηρέασε ως άνθρωπο;

Έχει γέλιο, έχει εκδρομές, έχει μάθηση… Πως να το πω, είναι σχολείο οι Πρόσκοποι. Δεν είναι κανονικό σχολείο για να μην το πω βαριά. Ας πούμε, πας αγγλικά, πας μπαλέτο κάτι αποκομίζεις…Έτσι και στους Προσκόπους, δεν πας απλά για να περνάς την ώρα σου. Μαθαίνεις πάρα πολλά πράγματα και εμπειρίες από τον κόσμο που γνωρίζεις. Δε σου λέω ότι θα μάθεις πρώτες βοήθειες κι άμα σου πάθει τίποτα ο θείος σου θα τον σώσεις, αλλά είναι κι αυτό! Γενικά πάντως είναι πολύ ωραία εμπειρία το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Πόσα μέλη έχει περίπου σήμερα;

20.000 περίπου στηνΕλλάδα

Πλάκα κάνετε; Αφήστε, δε βρίσκω και το πουκάμισό μου (γέλια)

Σε τι πιστεύεις ότι σε βοήθησε ο Προσκοπισμός;

Νομίζω ότι με βοήθησε πολύ να εξασκήσω τα ταλέντα μου. Επειδή έπιανε πάντα το χέρι μου και έφτιαχνα πάντα μεγάλες κατασκευές (από τραπεζαρίες και πάνω!). Μου άρεσε επειδή εκεί βρήκα μια διέξοδο, ώστε να μη θεωρείται τρελό και υπερβολικό αυτό που κάνω, γιατί εξάλλου ήμουν και κορίτσι.

Βλέπεις τον Προσκοπισμό απ’ την ίδια οπτική γωνία όπως πριν;

Φυσικά και τώρα έτσι τον βλέπω! Ρομαντικά, όμορφα, γλυκά… μ’αρέσει! Χωρίς να τον υποτιμώ μ’ αυτά τα συναισθήματα που τον περιγράφω. Δεν εννοώ ότι είναι «ε, μωρέ τα παιδάκια να παίξουν», καμία σχέση. Ίσα – ίσα που με όλες αυτές τις δραστηριότητες ωριμάζεις μέσα στον Προσκοπισμό. Ξέρεις κάτι, αυτό που κάνουν οι Πρόσκοποι γενικότερα σε ένα παιδί είναι να το κάνουν πιο μάχιμο σε κάποια πράγματα. Δηλαδή αν σκεφτείς τώρα ότι είσαι 10-12 χρονών και πας για παράδειγμα και μένεις στον Παρνασσό (δεν ξέρω στους πόσους βαθμούς Κελσίου) φυλάς και σκοπιά το βράδυ για να προσέχεις όσους κοιμούνται κι άλλα τέτοια, τότε καταλαβαίνει κανείς πόσο υπεύθυνος και σωστός γίνεσαι.

Θα σύστηνες σε φίλους να πάνε τα παιδιά τους στους Προσκόπους;

Εννοείται! Κι εγώ θα τα πάω τα παιδιά μου Προσκόπους…

Κλείνοντας, θα ήθελες να ευχηθείς κάτι στους Προσκόπους που θα διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη;

Έσο Έτοιμος δε λέμε εμείς οι Πρόσκοποι; Να ένα σύνθημα το οποίο πρέπει να ‘χεις πάντα στη ζωή σου, το «έσο έτοιμος» για οτιδήποτε. Η αλήθεια είναι ότι το βλέπαμε τότε πιο γλυκά κι ανθρώπινα. Γενικότερα όμως νομίζω ότι στις μέρες μας δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα απ’ το να είσαι πάντα, για τα πάντα έτοιμος ό,τι κι αν χρειαστείς εσύ κι ο διπλανός σου. Αυτό τελικά μου έμεινε απ’ τους Προσκόπους: να είμαι (με την καλή έννοια) alert μονίμως!

Μπορεί, λόγω της προσκοπικής της καριέρας και της αγάπης για εκδρομές, να σπούδασε Γεωλογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όμως η Νικολέττα Ράλλη έγινε γνωστή το 2005, όταν έλαβε τον τίτλο της «Αναπληρωματικής Miss Hellas». Την μάθαμε επίσης μέσα από την κωμική σειρά "Σκερτσάκια" και την παρουσίαση μουσικών εκπομπών στο MAD. Σήμερα, εκτός από την παρουσίαση εκπομπών ασχολείται και ως ραδιοφωνική παραγωγός. 

Η συνέντευξη έγινε από τους Κλειώ Τρούγκου, Άκη Σαμοθράκη και Μίνωα Κωνσταντινίδη για το περιοδικό του ΣΕΠ «Ο Κρίκος & ο Πρόσκοπος» τ.36