Αλεξανδρούπολη: Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας συναντά τους Προσκόπους

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, πραγματοποίησε επίσκεψη στην Αλεξανδρούπολη, προκειμένου να παραστεί στις εορταστικές εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης.

Στο πλαίσιο της επίσκεψής της, την Παρασκευή 14 Μάϊου η Πρόεδρος της Δημοκρατίας περπάτησε μέχρι το Μνημείο Προσκόπων. Εκπρόσωποι των Προσκόπων της πόλης την καλωσόρισαν και αφού την ενημέρωσαν για την ιστορικότητα του μνημείου της προσέφεραν αναμνηστικά δώρα.

Το μνημείο των Προσκόπων της Αλεξανδρούπολης εγκαινιάστηκε το 2010 με αφορμή τα 100 χρόνια του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων. Οι Πρόσκοποι του Έβρου και της Αλεξανδρούπολης σε συνεργασία με τον Δήμο της πόλης το κατασκεύασαν ως ένδειξη τιμής για την συμβολή του Προσκοπισμού στην ανάταση του ελληνικού φρονήματος και την ενίσχυση του ελληνικού στοιχείου το κρίσιμο έτος της Διασυμμαχικής Θράκης το 1919-1920, με κορωνίδα εθνικής ανάτασης την έπαρση της σημαίας από το Προσκοπικό άγημα πριν την έλευση του απελευθερωτικού ελληνικού στρατού υπό του στρατηγού Μαζαράκη και την συνδρομή των Προσκόπων στην γρήγορη κατάληψη των κρίσιμων περιοχών του Δεδέαγατς τα πρώτα κρίσιμα εικοσιτετράωρα των στρατιωτικών επιχειρήσεων προέλασης.

Ο Ησαΐας Ησαΐας στο βιβλίο του "Ιστορία του Ελληνικού Προσκοπισμού", που γράφτηκε το 1949 γράφει για την Δυτική Θράκη: "Στα πλαίσια της επανόδου του ελληνικού στοιχείου στην Διασυμμαχική Θράκη, ο Προσκοπισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο. Από τα τέλη του 1919 οι Πρόσκοποι του Δεδέαγατς αλλά και της Γκιουλμουτζίνης (Κομοτηνή) φάνηκαν αντάξιοι του ονόματος τους και βοήθησαν πολύ στην μετέπειτα προέλαση του ελληνικού στρατού."

Ο Χαρίσιος Βαμβακάς, αντιπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στην Διασυμμαχική Θράκη και πρώτος Γενικός Διοικητής της ελεύθερης Δυτικής Θράκης, αναφέρει μεταξύ άλλων στο σημείωμα του της 1ης Σεπτεμβρίου 1920 «περί Δυτικής Θράκης» προς τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο για τον Προσκοπισμό.

"Η διάδοση του προσκοπισμού στην Δυτική Θράκη υπήρξε ικανοποιητική. Μέχρι σήμερα (σ.σ. 1/9/1920) έχουν ιδρυθεί στα κυριότερα κέντρα της Δυτικής Θράκης 17 προσκοπικές ομάδες που περιλαμβάνουν 700 περίπου προσκόπους. Από αυτούς οι 150 είναι ξένοι, δηλαδή Εβραίοι, Αρμένιοι και Τούρκοι. Θεωρήθηκε σκόπιμο να μην καταρτιστούν ξεχωριστές ομάδες ξένων, ώστε αυτοί με την συνύπαρξη τους με τους Έλληνες συναδέλφους τους να μάθουν την ελληνική γλώσσα και να καλλιεργηθεί η μεταξύ των διαφόρων στοιχείων συναδέλφωση. Οι ομάδες αυτές από εθνικής άποψης υπήρξαν χρησιμότατες, ειδικά κατά την διάρκεια της Διασυμμαχικής Κατοχής, συντελώντας απέναντι στους ξένους επίδειξη της υπεροχής του ημέτερου (σ.σ. δικού μας) στοιχείου επί των άλλων φυλών και στην τόνωση του ημέτερου φρονήματος."

Στο μνημείο αναγράφονται τα εξής λόγια από τον Επιθεωρητή Σχολείων Δυτικής Θράκης και μετέπειτα Περιφερειακό Έφορο Προσκόπων Θράκης Κωνσταντίνο Λαγουμιτζάκη που γράφει σε έκθεση του τον Ιούλιο του 1920:  "Και ούτω μήνας πολλούς προ της καταλήψεως οι Πρόσκοποι, ως στρατιωτικά χελιδόνια ετραγούδησαν εις τας πεδιάδας της Θράκης, τας ακτάς του Δεδέ Αγάτς και τας όχθας του Έβρου, του Ελευθερωτού Στρατού τον ερχομόν. Και πριν η φέρει ούτως ενταύθα την Σημαίαν μας, οι πρόσκοποι περιήγον αυτήν υπερηφάνως εις κατάπληξιν και εχθρών και φίλων."